Irene Abril é unha destacada astrofísica española, que atopou a súa paixón polo cosmos mentres crecía na Silva, León. A pesar de non ter inicialmente a imaxe dunha investigadora en física na súa cabeza, a súa participación en eventos de divulgación científica levouna a descubrir o seu amor pola astrofísica e a cosmología. Actualmente, atópase inmersa na investigación de ondas gravitacionales primordiais e o estudo da enerxía e materia escura, desafiando os límites do coñecemento sobre o universo. O seu compromiso coa igualdade de xénero e o seu labor na promoción da participación das mulleres en STEAM convertérona nun referente inspirador no seu campo. 1. De onde vén a túa paixón pola astrofísica e a cosmología? Sempre quixeches ser física? Non, por suposto que non! Sobre todo porque a imaxe interiorizada que tiña dunha persoa que fai investigación en física é a dun home maior. Non foi ata que terminei a E.S.Ou., con 16 anos, que me decidín pola área da física. A miña familia e profesores xogaron un papel moi importante nesta decisión. Eles sempre me animaron a participar en actividades de divulgación científica, como “A Noite Europea dos Investigadores” ou os “Campus Científicos de Verán”, organizados por Fundación Española para a Ciencia e Tecnoloxía. Foron oportunidades fantásticas para descubrir que a física é a área que máis me apaixonaba. A miña paixón pola astrofísica e a cosmología débolla ao meu pobo, A Silva (O Bierzo, León). O noso patrón é San Lorenzo, o cal se celebra o 10 de agosto. Esta celebración coincide coa choiva de meteoros das Perseidas (tamén chamadas “bágoas de San Lorenzo”). Admirar este fenómeno astronómico cada ano nos ceos escuros do Bierzo é emocionante. Na astrofísica e cosmología atopei as ferramentas que permiten entendelo en profundidade, e comprender tamén todos os astros que nos acompañan cada noite.
2. O teu campo de investigación é apaixonante e comprende áreas como a astrofísica, astronomía e matemáticas aplicadas Como se unen estas disciplinas para realizar observacións precisas sobre a orixe do Universo? O máis fortuíto da orixe do Universo, é que é extremadamente simple. Agora todo ao noso ao redor é extremadamente inhomogéneo, non hai máis que mirar pola xanela. Pero cando o Universo era un bebé, pódese describir basicamente #coma un pito moi quente de luz e partículas elementais. Esta configuración podémola captar matematicamente con ecuacións cuxa evolución somos capaces de resolver. Así, podemos empregar as matemáticas para entender o Universo de forma teórica. Pero de nada serven as nosas teorías se non as podemos corroborar. Para iso, necesitamos telescopios con instrumentación de última xeración para obter as observacións máis precisas do noso Universo. Aquí, os coñecementos de astronomía e astrofísica son esenciais: Cando é mellor realizar tal observación? Que outros fenómenos astronómicos poden interferir co sinal primigenia que queremos medir? Así, necesitamos equipos de investigación multidisciplinares, e só colaborando poderemos responder as preguntas máis básicas sobre a orixe do Universo. 3. Poderías contarnos en que punto de investigación atopádesvos e cal é o obxectivo principal? Ao empezar o meu doutoramento hai ano e medio (outubro 2022), a miña investigación centrábase na detección de ondas gravitacionales primordiais. O descubrimento destas ondas sería a proba concluínte a favor da teoría de inflación. Esta teoría explica os primeiros instantes do Universo e como estes deron lugar ao cosmos tal e como o coñecemos hoxe. Agora, tócanos esperar a que novos telescopios como o Observatorio Simons, que empezou a observar hai medio ano (outubro 2023), bríndannos novos datos onde poder buscar a presenza destas ondas. Pero non esperamos de brazos cruzados! Que é a enerxía escura? Onde se localiza a materia escura no universo? Cal é a masa das partículas elementais máis lixeiras, os neutrinos? Estas preguntas podémolas responder con outra ferramenta, chamada “fenómeno de lente gravitacional no fondo cósmico de microondas”. Este sinal detectouna por primeira vez o meu director de tese en 2013, e funciona deste xeito: O fondo cósmico de microondas é a radiación máis antiga que podemos observar. Entendémola moi ben de forma teórica. Esta luz, desde a súa emisión ata que a recollemos nos nosos telescopios, viaxa polo Universo atopándose con numerosas estruturas (galaxias, cúmulos), que curvan a súa traxectoria nun fenómeno denominado “lente gravitacional”. A intensidade deste sinal depende, entre outras cousas, de como se distribúe a materia escura e tamén das propiedades que teñen os neutrinos e a enerxía escura. Actualmente, estamos a analizar novos datos do Atacama Cosmology Telescope que nos permitan alcanzar a precisión necesaria para poder responder a todas estas preguntas coa maior certeza posible.
4. Cal foi a túa experiencia ao formar parte dun dos poucos departamentos de Matemáticas Aplicadas e Física Teórica como muller? Hei de confesar que o día a día se fai difícil ás veces. Todos os días reunímonos ás 11 da mañá para tomar café. Estar nunha sala sendo unha das poucas mulleres non é unha sensación agradable. Sinto que estou a ocupar un espazo que non me pertence. Coma se a nosa presenza nunca se tomou en consideración. Por exemplo, nos aseos doutros departamentos sempre hai os chamados “produtos de hixiene íntima”. Estes brillan pola súa ausencia no meu. Pero non todo son malas noticias. O número de mulleres no meu grupo de investigación si está á vez co número de homes. Ademais, agora formo parte do comité de igualdade, diversidade e inclusión do meu departamento e espero promover cambios que o convertan nun lugar onde todas as persoas sentan benvidas. 5. Fuches galardoada da quinta edición dos Premios WONNOW, que recoñecen ás mellores alumnas españolas de grao en materias STEM, Que supuxo na túa traxectoria?A experiencia como WONNOW foi unha gran oportunidade. Sinto que a miña carreira creceu grazas tanto ao apoio económico brindado, como á visibilidade que estes premios déronme: fun entrevistada en numerosos xornais do Bierzo, convidáronme a falar en RNE con motivo do Día Internacional da Muller… Ademais, sinto que a confianza en min mesma creceu moitísimo, e agradecín tamén o programa de mentorazgo ofrecido por Microsoft, xa que puiden descubrir novas perspectivas e posibilidades en canto á miña carreira profesional.
6. Sempre hai certo romanticismo sobre estudar nas grandes universidades de Reino Unido, pero chegar ata aí non debe ser tarefa fácil Como é a experiencia en Cambridge? Hai algo que che traerías a España ou para implementalo en universidades españolas?
Cambridge é un sitio espectacular onde poder estar a facer o doutoramento. Agradezo de todo corazón a todas as institucións (Fitzwilliam College, Cambridge Trust, Fundación Mauricio e Carlota Botton) que me han bolseiro para poder estudar aquí tanto o máster como o doutoramento. Despois do Brexit, fíxose especialmente difícil a estudantes europeos afrontar os custos que ten estudar en Reino Unido. Isto xa se nota entre o estudantado internacional, onde hai cada vez menos representación europea.
O que máis me gusta de Cambridge é que aquí hai tres institucións diferentes nas que se investiga na área da Cosmología. Convivir con tanta diversidade de ideas, métodos e ferramentas é moi enriquecedor. En comparación con España, o que máis valoraría do noso país (e non de Reino Unido) é a calidade da educación universitaria. Sinto que na Universidade Complutense de Madrid aprendín física da man de grandes investigadores e pedagogos, e agora desde Reino Unido, faime valorar todo o tempo que o profesorado puxo ao dispor do alumnado.
7. Cal é a túa perspectiva sobre o papel das mulleres na ciencia e como se pode seguir avanzando cara á igualdade de xénero neste ámbito?
As mulleres sempre tiveron papel na ciencia, e aos poucos váiselles dando recoñecemento. Iniciativas como os Premios WONNOW, ou Innovadoras TIC, son moi importantes para poñer de relevancia a nosa presenza. Son partidaria tamén de establecer cotas en institucións, departamentos, grupos de investigación (e.g. mínimo 30% mulleres) para poder alcanzar a paridade antes. Unha vez hai unha “masa crítica” de mulleres, o sistema equilíbrase só. Elas serven de referente e animan a máis mulleres a facer ciencia.
8. Cales son os teus referentes femininos investigación e innovación? Como influíron no teu enfoque cara á investigación? Durante o grao, fixen estancias de investigación en diferentes institucións onde fun supervisada por investigadoras que se converteron nas miñas mentoras: Dr. Yiqing Liu, Dr. Sascha T. Zeegers, Dr. Wilma Trick, Prof. Francesca Fragkoudi, Prof. Licia Verde. Elas dedicaron o seu tempo para ensinarme tanto a facer ciencia como a navegar o ámbito académico, aseguráronse de que sempre tivese confianza en min mesma e nas miñas capacidades, e aconselláronme á hora de decidir sobre os seguintes pasos na miña carreira profesional. Sen elas eu non estaría onde estou hoxe. Así, quero tamén que a miña investigación sexa para todas as persoas, e gústame involucrarme en proxectos de divulgación para atraer máis mulleres a áreas STEM. 9. Gustaríanos que nos deixases un consello para as nenas e mulleres que están a ler esta entrevista e queren dedicarse a carreiras STEM ou emprender no sector tecnolóxico ou científico. Anímoas a participar en actividades extracurriculares onde poder descubrir o que lles apaixona (e o que non!). Tamén, creo que é moi importante facer preguntas continuamente, sen ter vergoña, para non perder o interese no que se está escoitando ou facendo. E, por último, tecer redes de apoio para así rodearse de persoas de confianza que queren o mellor para nós e o noso futuro.
Comentarios
Publicar un comentario